เย็ดกัน เรื่องเสียว 18+ : เปลี่ยนความคิดทอม ในช่วงเวลาที่ 3

เย็ดกัน “ก็ฝากสิ..” อุ้มบอกขึ้นเบาๆ“คงดีไม่น้อยล้าข้าไต้อุ้มลูกของแก..”
“ลัส แกจะน้าหรอยังไง…ข้าไม่ยินยอมหรอก…ข้าเชื่อ ลักวันเอ็งกับฉันก็จำเป็นต้องพบกันอีก..”
“ถ้าอย่างนั้น…เอ็งคำสัญญากับฉันไต้!หมล่ะ ในวันที่ 26 ก.พ.ของทุกสิบปีที่ผ่านไป… แกจะมาพบเรา ที่โรงเรียนประถมศึกษาที่นี้” อุ้มประสานมือของผมไว้แน่น… “แล้วก็เมื่อถึงวันนั้น เอ็งกับฉัน’จะเย็ดกันอีก…เย็ดกับกู ทุกๆสิบปี ตราบจนกระทั่งพวกเราจะตายจากกัน ถึงในตอนนั้นฉันอาจมึสามีแล้ว แกอาจมีภรรยาแล้ว แด,อย่างไรแกกับข้าก็จำเป็นต้อง เย็ดกันนะ ตกลงไหม..”


“ฉันข้อตกลง เย็ดกัน ข้าจะไม่ลืมเลือน…ข้าจะรออย่างใจฝักใฝ่เลยล่ะ..”
“ลาก่อนนะ ไอ้อ๊อด ลาก่อน..”
ว่าแล้วอุ้มก็หายไปจากชีวิตผม…ใช่ ผมติดต่อคุณไม่ไต้อีกเลยตั้งแต่แมื่อผมเรียนจบ ผม เขียนบันทึกไว้ข้างหลังรูปเสื้อผ้าสำหรับนักเรียนของอุ้มที่แลกเปลี่ยนกันไว้ ว่าอีกสิบปีด้านหน้า ผมจำเป็นต้องมาพบกับอุ้มอีก ผมดูรูป ของอุ้มทุกคราว แล้วหลังจากนั้นก็ยิ้มกับความจำสีจางทุกหน ยิ่งโตขึ้น ความจำก็ยิ่งจางลงทุกครั้ง ผมมีคนรักคน แรกตอนมัธยม4 ผมไต้เย็ดกันกับคุณ แต่ว่าแล้วท้ายที่สุดก็เลิกรากันไป เนื่องจากว่าคุณคบซ้อน แต่ว่าผมก็ไม่โกรธอะไร เนื่องจากหากว่าคุณจะกล่าวโทษสุขจากร่างกายผม แม้กระนั้นผมก็ไต้ความสำราญจากร่างกายของคุณด้วยเหมือนกัน
ผมจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมศึกษา ก่อนจะศึกษาต่อในมหาวิทยาลัย ผมก็มิได้มีคนรักอีก เลยผมดำรงชีวิตแบบให้ผ่านพันไปวันๆรวมทั้งลืมความจำ คำสัญญาในวัยเด็กไปเสียสิน กระทั่งผมอยู่ปี 2 ผมก็ดันไปพบกับรูปของเด็กหญิงคนหนึ่งโดยบังเอิญ ใช่แล้ว รูปของอุ้ม ผมกลับไปอ่านใจความ ต้านทานข้างหลัง เนื้อความนั้นเป็นคำมั่นสัญญาของผมกับคุณ ว่าผมจำเป็นที่จะต้องไต้พบมันอีก เพื่อนฝูงที่ผมรักที่สุด…
ในวันที่ 26 ของก.พ. ก่อนที่จะมหาวิทยาลัยจะเริ่มการสอบไฟนอล บังเอิญว่าวัน นั้นเป็นวันหยุดพิเศษป้ายประกาศกันทั่วราชอาณาจักร ผมนั่งรถทัวร์กลับไปยังบ้านผม ซึ่งในเวลานี้น้านของผมนั้น ไม่ไต้อยู่ที่นึ่แล้ว ในตอนมัธยม ผมกับแม่ย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองรวมทั้งตั้งภูมิลำเนาที่นั้น จนกว่าผมเข้า มหาวิทยาลัยในกรุงเทวดา ฯ ผมก็กลับไปอยู่ที่บ้านอยู่เสมอๆแต่ว่ามิได้ไปเยี่ยมเยียนโรงเรียนประถมศึกษาที่นั้นนาน แล้ว ผมขับขี่รถยนต์ที่ยืมมาจากแม่ไปยังโรงเรียนประถมศึกษาที่นั้น ด้วยความระทึกใจที่จะไต้พบกับเพื่อนเก่า พอเพียงไปถึงผมก็พบว่า โรงเรียนประถมศึกษาที่ผมเคยเรียน เวลานี้มันแปลงเป็นสถานศึกษาร้าง ไม่มีเด็กมาเรียนอีกแล้ว เนื่องจากทางการสั่งยุบเลิกสถานที่เรียนนี้ไป ผมเดินเข้าไปในสถานที่เรียนที่นั้นก่อนที่จะผมจะเจอกับเพศหญิงคนหนึ่ง นั่งอยู่ที่ม้าทั่งที่ในสมัยก่อนผมไข้ทั่งบ่อยๆ… ผมเดินเข้าไปหา
“ขออภัยครับ มานั่งทำอะไรที่ตรงนี้ผู้เดียวขอรับ..”
“ฉันมารอเพื่อนฝูงเก,านํะจ้ะ..” เพศหญิงคนนั้นตอบเบาๆ“เพื่อนพ้องคนสำคัญของฉัน…ผู้ที่ฉันไม่ เคยลืมไปจากหัวใจไต้เลย..”
“ไอ้อุ้ม เอ็งใช่ไหม..”
เมื่อผมเรียกเพศหญิงคนนั้นอย่างนั้น สตรีดูดีคนนั้นหันวับมาหาผมในทันที “ไอ้อ๋อด” สตรีคนนั้นเรียกชื่อผม “ฉัน…ฉันนึกว่ามึงจะไม่มาแล้ว..”
“นี่เอ็ง…แกงามจนกระทั่งฉันจำไม่ได้เลยจ้ะ..”
“ขอบคุณมากนะ..” อุ้มยิ้มอายๆ“เอ็งเป็นไงบ้าง สบายดีไหม มีคนรักหรือยัง”
“ครั้งละปริศนาได้ไหมวะ..” ผมหัวเราค่อยๆกับสีหน้าท่าทางอันตื่นเต้นของเพื่อนเก่า “ฉันสบายดี เวลานี้
เรียนอยู่ในกรุงเทพมหานคร แฟนยังไม่มี..”
“ถ้าเช่นนั้นเราตอบของกูนะ..” อุ้มหัวเราค่อยๆก่อนจะประสานมือของผม.. “เราก็เรียนอยู่ที่กรุงเทวดา แฟนไม่มี รวมทั้ง…เลิกเป็นทอมตั้งแต่วันนั้นแล้วล่ะ..”
“วันไหนวะ..”
“วันที่แกกับข้าร้องไห้เพราะเหตุว่าจำต้องจากกันยังไง..” อุ้มยิ้ม
“ฉันไม่คิดเลยจ้ะว่าสถานที่เรียนนี้จะแปลงเป็นอย่างงี้ไปแล้ว..” ผมเปลี่ยนแปลงเรื่อง เพราะว่าบางครั้งบางคราวผมก็ ไม่ได้อยากเอ๋ยถึงเรื่องเศร้าในตอนนั้น..
“มันแปลงเป็นอย่างงี้เมื่อสี่ปีที่ผ่านมาน่ะ..” อุ้มถอนใจเบาๆ“แด,เราก็ดีแล้วดวงใจนะที่แกคิดออกว่าแก จำเป็นต้องมาหาเราวันนี้..”
“จริงๆข้าก็จำไม่ได้หรอก..” ผมยกมือขึ้นไหว้คุณ “แด,ข้าพบรูปเอ็งที่ฉันเขียนบันทึกไว้โดยบังเอิญ
ฉันเลยนึกออก..”
“แอบเศร้าใจนิดๆนะเนี่ย แม้กระนั้นเพียงแค่แกกับข้าได้มาพบกัน เราดีแล้วหัวใจจะตายแล้ว..” อุ้มยิ้มกว้าง “แกอาจคิดออกนะว่าล้าพวกเรามาเจอะกันอีกที เอ็งด้องทำอะไรกับข้า..”
“แหะๆข้าเองก็มิได้พบเอ็งตั้งนาน…เพียงพอกล่าวเรื่องแบบงี้มันก็อดเขินมิได้หว่ะ”
“ดื้อดึงแก้เขินโดยการมานั่งคุยอะไรเบาๆก่อนดีไหมล่ะ..” อุ้มหัวเราค่อยๆก่อนที่จะคุณจะนั่ง ลงบนม้านั่งตัวเดิมที่ผมรวมทั้งคุณเคยนั่งคุยกันยุคยังเด็ก บรรยากาศของสถานศึกษาที่นี้ยังเป็นดังเดิม ทุกสิ่งทุกอย่างไม,ได้เปลี่ยนไปเลย ผมเริ่มถามทุกข์สุขกับเพื่อนเก่าตามประสาผู้ที่ใม่ได้พบกัน มานาน อุ้มภายหลังจบ เปรียญ6 ไปมันก็เข้าไปเรียนในโรงเรียนสตรีล้วนในเมืองนั่นแหละ (ผมเองก็เรียน อยู่สถานศึกษาในเมืองนะ แต่ว่ารอบๆมันห่างกันหลายร้อยเมตร) และก็ในตอนนี้ก็เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยใน กรุงเทวดาแบบเดียวกัน แม้กระนั้นอยู่คนละฟากฝังอย่างยิ่งจริงๆ อุ้มบอกผมว่ามันเลิกถูกใจเพศหญิงก็เพราะเหตุว่าผม
“แล้วนี่จากวันนั้นที่มึงเลิกเป็นทอม ไม่มึคนไหนกันเข้ามาจีบเอ็งเลยหรอวะ..” ผมถามขึ้นด้วยความ สงสัย มันสลับตัวเองได้งามขนาดนี้จะไม่มึเลยหรือ ผู้ที่มาจีบมันน่ะ..
“ก็เยอะแยะอยู่นะ..” อุ้มยิ้มก่อนจะหัวเราะออกมาเมื่อมองเห็นสีหน้าท่าทางของผมแปรไป “น้า หยอกล้อ อันที่จริงแล้วก็ไม่มึหรอก…ฉันไม,ค่อยโน่นหัวใจน่ะ เวลาเป็นสตรี จำต้องประพฤติตนแบบเพศหญิง มันมองแปลกๆก็เลยยังไม่มี’คนไหนกันแน่ จนถึงตอนนี้ล่ะ”
“เอ็งเองก็เป็นสตรีก้าวหน้าเช่นกันนี่หว่า..” ผมยิ้มกว้าง “เอ็งไม,เหลือคราบเปื้อนความเป็นทอม เลยค่ะ.. อีกไม่นานหรอก แกจะได้พบเพศชายดีๆแน่นอน”
“เอ็งก็พูดไปเรื่อย เอ็งเล่าของเอ็งบ้างดียิ่งกว่า” อุ้มผลักไหล่ของผมเบาๆ“อย่างแกไม่มึแฟนเราอ่ะ ไม่เชื่อหรอก..”
“ก็เคยมีล่ะ..” ผมเป่าลมหายใจเบาๆ“เป็นกันถึงขนาดทำเรื่องอย่างนั้นด้วย… แต่ว่าก็จบไป แล้วล่ะ…”
“เพราะเหตุใดวะ…แกตายนำตื้น หรือ เอ็งมะเขือเผา หรือ แกเสร็จไว.”
“ไอ้ห่า ไม่ใช่โว้ย…” ผมย่นคิ้ว “แกบอกอะไรออกมาเนี่ย เย็ดกัน ฉันขอถอนคำพูดเรื่องที่กูบอกว่าเอ็ง ไม่เหลือรอยเปื้อนทอมได้มะ..”
“แล้วเพราะเหตุใดล่ะวะ”
“เพศหญิงคนนั้นมึเพศชายบุคคลอื่นอยู่ด้วย..” ผมเป่าลมหายใจเบาๆ“เขาให้เวลาฉันวันจันทร์ – วันศุกร์ แต่ว่าเสาร์อาทิตย์ เขาก็ไปอยู่กับแฟนตัวจริงของเขา ข้าก็เป็นเพียงแค่คนกั้นเวลาเพียงแค่นั้น…”
“มันมึเรื่องนำสลดแบบงี้ด้วยหรอวะ..” อุ้มจับมือผมเบาๆ“จากวันนั้นมาแกเลยไม่คิดจะมึ อีกเลยใช่ไหม..”
“อีม…ทำเอาซะฉันเกลียดชังสตรีไปเลยว,ะ..”
“ฉันกลับตัวกลับใจเป็นทอมทันไหมวะ..” อุ้มหัวเราะก๊าก ก่อนจะมองหน้าผม “เพราะว่าตั้งแต่วันนั้น กระทั่งวันนี้…เอ็งเป็นผู้เดียวในใจเราเสมอนะ ไอ้อ๊อด.. ข้ายังรักเอ็งอยู่นะ..”
“กูนี่ห่วย’วังนะ… ฉันเองแท้ๆที่รับสารภาพว่าเรารักแก… กลับลืมคำร้องของตนเองไปซะได้… แต่ว่าทำ ยังไงได้ล่ะ เราไม่เคยรู้สึกว่ามันจะเป็นได้นี่หว่า…” ผมทราบสิกเศร้าหมอง “ขนาดในช่วงเวลานั้นฉันอยากได้เอ็งเป็นภรรยาเอ็งยังดุ ข้าเลย..”
“แล้วล้าในตอนนี้ข้าอยากได้เอ็งเป็นสามีฉันล่ะ เอ็งจะดุข้าไหม..”
บริเวณใบหน้าของอุ้มเริ่มอาบไปด้วยนำตาที่ไหลออกมาจากแววตาคู,งามนั้น ผมนิ่งอึ้งไป แม้กระนั้นก็ยัง ยินยอมให้อุ้มจับมือไว้…
“ฉันรักเอ็งนะ ไอ้อ๊อด ตลอดสิบปีให้หลัง ข้าเฝืาคอยวันนี้มาตลอดเลย…”
“ไอ้อุ้ม”
ผมคว้าตัวคุณเข้ามากอด ผมกอดมันแน่นมากมาย ผมร้สีกเสียดายเวลา แล้วล้าวันนี้ผมลืมว่าจำเป็นต้อง มาเจอกับคุณ ผมคงมิได้พบสิงดีๆอย่างงี้แน่นอน ความรักครั้งเก่าที่ผมเคยมึให้กับมัน มันล้นล้น ออกมา เพราะเหตุว่าอย่างไรในใจลึกๆผมก็ยังต้องการจะรักมันตลอดกาล…
“เป็นภรรยากูนะ..” ผมบอกขึ้นด้วยนํ้าเสียงป้อมปราการจิตใจที่สุดในชีวิต “เอ็งกับข้า จะไม่แยกจากไปไหน อีก… เย็ดกันเถิด สถานที่เรียนที่นี้ อาจกำลังเฝืามองดูพวกเราอยู่”
“ฉันไม่สนใจแล้วล่ะ.” อุ้มเอามือรูดซิปกางเกงของผมออก คลำหาควยของผมก่อนจะวับมัน เบาๆ“นำกระหายจัดจากควยมึง ฉันขอนะ..”
“หยุดเลย ไอ้อุ้ม..” ผมวับมือมันในทันที “วันนี้แกกับเราจำต้องแอ้ผ้าเดินในสถานศึกษานี้..”
“หัะ เอ็งเอาจริงเอาจังหรอ…คนอื่นๆมามองเห็นอายตายเลย..”
“ปากทางเข้าสถานศึกษานี้มันเป็นถนนหนทางที่เขาเลิกใช้มานับเป็นเวลาหลายปีแล้ว มันมึถนนหนทางที่ตัดใหม่และก็เจริญรุ่งเรืองกว่า คนเลยเลิกใช้ทางนี้กัน นี้นํะ ก็ราวกับที่ดินที่ปีดตายล่ะ.. ไม่มึคนผ่าน จะมึก็แม้กระนั้น สัตว์ต่างๆก็ เพียงแค่นั้น..”
“ถ้าอย่างนั้นจะรอคอยเราเพราะอะไรล่ะ..”
ว่าแล้วทั้งคู่คนก็ถอดเสือผ้าจนกระทั่งเหลือตัวเปล่าๆทั้งสิ้น… พวกเราทั้งคู่คนต่างดูร่างกาย ของกันและกัน…
“แปรไปเยอะแยะเลยคะ..” อุ้มกล่าวขึ้นเบาๆ
“แกก็เช่นกันนั่นแหละ” ผมหัวเราะ “ในขณะนั้นหีแกยังหัวโล้นแท้ๆ”
“นมเราก็ไม,ได้รัดนะ แด,มันโตได้เท่านี้ล่ะ..” อุ้มกดทรวงอกขนาดปีของตนเบาๆ“ควย แกก็ใหญ่ขึ้นกว่าในขณะนั้นตั้งมากมาย….นี่ฉันเจ็บหีอีกแล้วหรอเนี้ย..”
“ถ้าอย่างนั้นข้าไม่เย็ดมึงก็ได้นะ..”
“จะน้าหรอ ข้าไม,ได้แก้ผ้าให้เอ็งมองสิ่งเดียวนะ”
“ถ้าเช่นนั้นมาเย็ดกันเลยดีมะ..”
“ไม่เอา..” อุ้มสั่นศีรษะ.. “ฉันขอดูดควยมึงก่อน”
“เอ้ย อะไรวะ..สักครู่ๆ”
แด,ไม่ท้นซะแล้ว อุ้มคว้าควยของผมไว้แน่น แล้วพอหลังจากนั้นก็ค่อยๆใช้ลิ้นโลมเลียและก็ดูดราวกับ เลียไอศครีม ผมงี้ผวาด้วยความตกอกตกใจเลย…
“มะ…เอ็งไปฝึกมาจากไหนเนี่ย..” ผมถามขึ้นโดยทันที “เอ็งดูดควยเก่งกว่าคนรักเก่าฉันอีก..”
“ถ้าเช่นนั้นหรอวะ..” อุ้มหัวเราะ “แล้วแฟนเอ็งสวาปามน่าอยากจัดราวกับฉันป่าวประกาศ..”
“ไม่มีผู้ใดน้ากินนํ้าอยากจัดราวกับเอ็งหรอก..”
“ฉันมิได้น้านะ..” อุ้มกล่าวขึ้นเบาๆ“แด,เนื่องจากว่าเป็นนำอยากจัด’ของเอ็งต่างหากใอ้อ๊อด… กูนะเฝืา คอยที่กำลังจะได้เลียควยดูดควยของเอ็ง ฉันอ่ะเอ็งกับไอศกรีมทุกรันเลยจ้ะ..”
“มิน่าล่ะ เอ็งถึงได้ อูยยย..เสียวว้อย เบาๆ”
“เบาๆก็ไม่เสียวตำหนิ..” อุ้มแหงนขึ้นมากล่าวก่อนจะดูดเลียควยอปิ้งแรงอีกที ผมงี้สั่นไป ตลอดตัว มันท่าให้ผมจำได้ ทีแรกที่ผมถูกเลียควยโดยมันแถมแตกใส่ปากมัน และก็มันก็กลืนจนถึงสะอาด…
มันทั้งยังดูดอีกทั้งเลีย ไม่รู้เรื่องเพราะเหตุใดผมทราบลีกเสียวและก็ถูกใจมันมากมาย ผมอดทนอดกลั้นมากมายๆสำหรับในการที่จะ ไม่ปลดปล่อยนํ้าอยากจัดออกมาจากควยก่อนเวลาอันควรจะ
“แหมๆจะทรหดอดทนไปเพราะเหตุไรล่ะขา หวานใจ..” อุ้มแหงนหน้ามองดูผมด้วยบริเวณใบหน้าที่แดงกา..
“ฮะ เอ้ย อย่าพูดจาแบบงี้นะโว้ย..” ผมโวยวายเสียงตัง…เพราะเหตุว่ายิ่งอุ้มท่าอย่างนี้ มันท่าให้ผม ตื่นเต้นมากยิ่งกว่าเพิ่มเติม… “ค่ะ..คนใดกันแน่หวานใจเอ็ง..”
“ก็เอ็งยังไงค่ะ..” อุ้มก้มหัวโลมเลียถัดไป…
“ไอ้เหี้ย ฉัน..ข้าจะแตกแล้ว..”
“ก็แตกออกมาลย์…”
“โอ้ว…อึ๊ย..”
“อับ”
นํ้าอยากจัดแตกพ่นออกมาจากควยของผมเยอะมากๆ เพราะว่าอดทนอดกลั้นมานานก็เลยออกมา มากมายเป็นพิเศษ แกงเลียงกลีนนํ้าผ่านคอของอุ้มแกงเลียงตัง ‘กรีบกรึบ, จนกระทั่งกระอีกทั้งมันพ่นออกไปจนกระทั่งหมด คุณคาย ควยผมที่อ่อนเปียกออกมา
“นํ้าเยอะแยะเป็นน้าเลยแกเนื่ย..” อุ้มหอบลิ้นแขวน “นี่ฉันดูดจนกระทั่งไม,ได้หายใจเลยเชื่อไหม”
“เอ้อ มองเห็นแล้วล่ะน่า..” ผมยิ้ม “มันคาวมากมายไหมล่ะ..”
“ก็คาวล่ะ..” อุ้มเป่าลมหายใจออกมาแรงๆก่อนจะหันมายิ้มให้ผม “แต่ว่ามันก็อร่อยไม่ แปลงเลยจ๊า..”
“แหยะ…ยังจะมาดูอย่างนั้นอีก…แกนี่นะ..”
“ชั้นรับประทานของมึงซะอิ่มแล้วล่ะนะ..” อุ้มหัวเราค่อยๆ“ขอบคุณสำหรับของกินนะ..”
“จะบ้าเรอะ ของกินอะไรกัน..” ผมตวาดใส่คุณ.. “แกนี้ฟั่นเฟือนขึ้นมากเลยคะ..”
“แค,นี้จำต้องตะคอกกันเลยหรอวะ” อุ้มนํ้าตาซึม “เราเศร้าใจนะโว้ย เพราะเหตุไรจำต้องว่ากันด้วย..”
“เอ่อะ..” ผมหน้าซีดด้วยวิชาความรู้สีกไม่ถูก “ขะ…ขออภัยนะโว้ย ฉัน…ไม่ถูกไปแล้ว..”
“ถ้าอย่างนั้นเอ็งจำเป็นต้องรับผิดชอบ” อุ้มบอกเสียงดังดัง “แกจำเป็นต้องมาเป็นสามีเราตั้งแต่วันนี้..”
“เฮ้ย..ค่ะ…แค,แฟนก่อนไม,ไต้หรอวะ..”
“ไม่ไต้ เราไม่รอคอยแล้ว…” อุ้มสั่นหัว… “แกตอบเรามาว่าจะเอาเราทำภรรยาไหม…”
“เอ่อ เป็น..”
“ตอบพยายาม” อุ้มตะโกนใส่หน้าผม “เอ่อ แบบว่า..”
“ตอบ!!”
“ก็ไดโว้ย” ผมตะโกนกลับ “ถ้าเช่นนั้นข้าขอจับเอ็งทำภรรยาให้สมใจอยากหน่อยแล้วกัน..”
ว่าแล้วผมก็เริ่มรุกเข้าพบมันในทันที อุ้มนั้นไม่ไต้มึทีท่าหวาดหวั่นผมอีกต่อไป ผมเข้าไปกอดร่าง ของมัน ไข้วิชาทุกสิ่งทุกอย่างที่ประจำตัวมาโลมเล้าร่างกายของมันกระทั่งมันระทวย ควยของผมแข็งขึ้นอีกรอบ เพราะว่าการสัมผัสร่างกายของอุ้ม ผมจูบปากคุณอย่างซาบซึ้ง คุณก็ตอบรับคำร้องขอของผมอย่างยอดเยี่ยม “สามีขา รุ่มร้อนจังนะคะ..”
“ก็ภรรยาขาเชิญชวนขนาดนี้ ผมก็จะต้องสนองตอบให้สิ..”
อีกทั้งผมรวมทั้งอุ้มยิ้มให้เอ็ง,กัน ก่อนที่จะผมจะแงะควยของตนเอง และก็เพียรพยายามสอดใส่เข้าไปในรูหี ของคุณ เนื่องจากว่าควยผมใหญ่มากยิ่งกว่าตอนนั้น อุ้มเองก็ทราบสีกเจ็บไม่’ใช่,น้อย แต่ว่าอุ้มกลับไม่ร้องเลยสักแอะ มี เพียงแต่สีหน้าท่าทางที่เหยเกของคุณแสดงออกถึงความเจ็บปวดแค่นั้น..
“อุ้ม เจ็บหรอ…เพราะเหตุใดไม,ร้องออกมาล่ะ”
“ฉันไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ..” อุ้มมองหน้า
“แล้วไม่ปกป้องอย่างงี้… จะดีหรอวะ..” ผมถามขึ้น…
“ไอ้เหี้ย เพราะเหตุใดแกไม่ใส่ถุงวะ..” อุ้